Daha
hepsi çocuk denecek yaşlardadır kardeşlerin. Kavga ederler.
Birinin eli kesilir.
Sonrasında
o, hiç zarar görmez. Belki de en büyük olmanın ve cinsiyetinin
farklılığındandır. Büyüdükçe o farkları iyi kullanmayı
öğrenir. Olmayan hastalığını da.
Kardeşler
için bir elin parmakları gibi denir. Ne doğrudur. Hiçbiri
birbirine benzemez.
Biri
el işinde oldukça marifetlidir. Elinden her iş gelirken, diğeri
beceremez. Birinin eli çabuktur. Diğerinin ağır.
Birine
şakasına dediğin her laf ciddiye alınır. Diğerine ciddi ne
söylesen şaka anlar.
Biri
hep çalışmıştır. Aileye bakmıştır. Diğeri bir kere aldığı
şeyi, bir ömür almış gibi gösterebilir.
Biri
sever gibi yapar. Diğeri de sevdiği halde, sevmez gibi görünür.
Hal
böyle olunca, el, tüm parmakları sever mi? Sever değil mi? Bir
olsunlar, bir arada olsunlar diye. Ama ya, birini diğerlerinden
üstün tutuyorsa? Hep ezilen gördüğü ama aslında ezenin o
olduğunu bir türlü farketmiyorsa el? Parmaklar arası, yani
kardeşler arası birlik sağlanabilir mi?
Kardeşler
kavga eder. Bazen kavgaları saman alevi gibi olur. Bazen bir ömür
bile sürer. Sebebine iyi bakmak lazımdır. Taraf olmadan evvel.
Benim çocuklar da kah kavgalı kah barışık
YanıtlaSil:) Sonu hep güzel bitsin İnşaallah.
Silbüyüdükçe bağları bozuluyor insanların.
YanıtlaSilKavgaların renginin değişmesinden galiba. Büyüdükçe, kavgalarda sebepleri de büyüyor.
Silhımmmm nerden geldi şimdi bu yazııııı.
YanıtlaSil:)
doğrudur ya.
yıllarca kavga edip küs kalan var di mi.
anlayamam bunu.
kızkardeşimle çok nadir takışırız.
genelde kıkırdarız.
Geldi bir yerlerden. :)
SilEvet öylesi de var, böylesi de var. İkisi de kardeş kavgası ama sonuçları farklı oluyor. Niye ki acep? diye düşünmek lazım diyorum özetle. :)